De eenden zijn terug. De afgelopen twee jaar hadden we eenden in de vijver. Ze komen alleen in het voorjaar; ze broeden hier niet. Ze komen trouw 's ochtends aangevlogen en 's avonds vliegen ze weer terug naar hun slaapplaats. En op een dag zijn er ineens niet meer en is het wachten tot volgend voorjaar. Het voorjaar begint dit jaar wel vroeg voor onze eenden.
We hadden op het internet gelezen, dat je eenden onmiddellijk moet zien te verwijderen uit je vijver. Ze zouden grote schade aanrichten aan je waterplanten, etc. Nu is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Eenden laten zich niet zomaar verjagen; dat zijn koppige beesten. En na de nodige vergeefse pogingen met ballen en andere attributen hebben we verleden jaar besloten om ze maar gewoon hun gang te laten gaan. Van enige schade hebben we weinig gemerkt. Je moet alleen wel andere eenden zien weg te jagen, anders gaan ze onderling ruzie maken en dat moet je in je tuin niet hebben.
Onze vroegstbloeiende sierkers gaf zijn eerste bloempjes al eind januari en staat nu volledig in bloei. De afgelopen winterperiode - die officieel nog steeds gaande is - heb de hulstbomen rondom de sierkers fors teruggesnoeid. Maar in de komende jaren zal ik er wel niet aan kunnen ontkomen om er een of meer te kappen. De sierkers geeft niet de indruk al uitgegroeid te zijn. De Prunus Serrulata moet nog in bloei komen, maar dat zal nog wel een paar weken duren.
Om de rododendrons wat meer de ruimte te geven, heb ik de eiken en de hulstbomen van hun onderste takken ontdaan. Het effect zal in de komende weken/maanden duidelijk worden.
De Cornus Mas bloeit ook. Dit is niet uitzonderlijk vroeg; hetzelfde geldt voor de Helleborus. Maar leuk is het natuurlijk wel. De Cornus Mas geeft vruchtjes ergens in augustus en die kun je eten. Ik heb ze verleden jaar geprobeerd. Sommige waren zoeter dan andere, maar ik ben er in ieder geval niet ziek van geworden.
De komende dagen/weken gaan we een nieuw stukje border bij de vijver inrichten met zaailingen van de teunisbloemen, met vrouwenmantel die we nergens anders kwijt kunnen en met Hosta's die we uit de herfstborder halen om plaats te maken voor stekken van de Verbena. De herfstborder gaan we ook een beetje op zijn kop zetten. De blauwe bessen zijn aan het uitgroeien en komen in gedrang met de Persicara's en de asters zijn aan het woekeren. Hier passen forse maatregelen.
De witte border is al (deels) opnieuw ingericht. De Skimmia's zijn bij het huis gezet (bij de andere Skimmia's) en op hun plaats zijn twee kersenboompjes geplant.
